ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Ο Συμπαντικός Ζευς: Η συνεχώς διαχεομένη θέουσα ενέργεια αποτελεί τον Συμπαντικό Δία, ο οποίος με την ενοποιητική του ενέργεια πληροί ολόκληρο το Σύμπαν και αποτελεί ζωτική δύναμη και γόνο της υπάρξεως του. Η ενέργεια είναι άπειρη και άρρητη.Είναι η Συνεχής Ουσία.

Η Συμπαντική Ήρα : Είναι η αρχέγονη και άπειρη θεά, που πάντοτε μοιράζεται(διαιρείται) σε σωμάτια και πάντοτε ενώνεται κατά την εξουδετέρωση τους . Δηλαδή βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία διαμελισμού και επανένωσης της. Το μοίρασμα την κάνει να είναι μεριστή , όπως λέγει και ο Πλάτων στον Φαίδωνα, αλλά η επιστροφή των σωματίων δίνει και πάλι την ενότητα στο σώμα της.Είναι η Μεριστή Ουσία.
Ο κυρίαρχος Ζευς με την άπειρη και άρρητη ενέργεια του διαχέεται παντού , στον Χωροχρόνο και στο πεδίο των Σωματίων, όπως ο αέρας διαχέεται παντού στη Γη. Αυτές οι δύο συνιστώσες της Πρώτης Ουσίας συνυπάρχουν χωρίς προσμίξεις και δημιουργούν ισορροπία, η οποία καταλήγει στην θερμοδυναμική αταξία, η οποία συντελείται μέσα στον Συμπαντικό Χωροχρόνο. Η προσπάθεια για ζεύξη και ένωση του Διός με την Ήρα αποτυγχάνει διότι αυτή είναι η ιδεώδης κατάσταση της απόλυτης ισοδυναμίας και συνεπώς απόλυτης αταξίας. Σ' αυτήν την κατάσταση κυριαρχεί η μέγιστη κβαντική αβεβαιότητα, όπως λέγει ο Heisneberg κι' αυτό σημαίνει ότι το Σύμπαν είναι ακαθόριστο και απροσδιόριστο. Όμως το απόλυτο χάος στο Σύμπαν δεν είναι νομοτελειακό, αφού η νομοτέλεια προϋποθέτει τάξη. Σ' αυτό το επίπεδο δεν ισχύουν οι γνωστοί μας φυσικοί νόμοι . Επομένως, η προσπάθεια για ανεύρεση της Ενιαίας Αρχής (Θεός), η οποία ν' αγκαλιάζει τον Κόσμο και το Σύμπαν είναι μάταια. Όμως κάποια δόνηση στον Χωροχρόνο μπορεί να καταλήξει σε Ιερή Σύλληψη και την δημιουργία του Κόσμου ή των Κόσμων. Πως μπόρεσαν οι μεγάλοι εκείνοι Νόες (μυαλά) να συλλάβουν τα μυστικά του Σύμπαντος; Και γιατί έδωσαν συμβολικά τις ιδιότητες της Πρώτης Ουσίας; Ίσως γιατί τις θεωρούσαν θείες και γι' αυτό άρρητες. Αν τις έδιναν ανοιχτά θα ήτο ίσως δύσκολο να τις κατανοήσουν οι άνθρωποι της εποχής τους. Κι' όμως υπάρχουν παραπλανημένοι Έλληνες που κατηγορούν τους Πατρώους Θεούς σαν ψευτοθεούς κ.ο.κ. Κάποτε όμως πρέπει να τελειώσει αυτή η πλάνη και η παραποίηση της ιστορίας. Και σ' αυτό οι επιστήμονες έχουν πρωταρχική ευθύνη.
Επομένως η συνύπαρξις των αντιθέτων είναι βασική αρχή του Σύμπαντος, όπως διετύπωσε ο Ηράκλειτος και οι Ίωνες φιλόσοφοι και πιο πριν ο Ερμής ο Τρισμέγιστος . Το Ενωμένο Πεδίο δεν είναι παρά η έκφραση και ο Τόπος των αντιθέτων. Στον Χωροχρόνο βρίσκεται το κβαντικό κενό, όπου επικρατεί μια αρχέγονη δυναμική δόνηση. Αυτό το κενό είναι πλήρες από τις προαιώνιες ουσίες του Διός και της Ήρας, ήτοι Ενέργεια και Σωμάτια. Πως όμως δημιουργούνται οι ορατοί κόσμοι από το κενό; Οι κοσμολόγοι λέγουν ότι ο αυθύπαρκτος Χωροχρόνος είναι το αίτιο του σχηματισμού των Κόσμων. Διότι ο Χωροχρόνος παρεμβαίνει στο Ενωμένο Πεδίο των δύο θερμοδυναμικών δυνάμεων, του Διός και της Ήρας, σαν μια Τρίτη δύναμη και, συν τω χρόνω, παγιδεύει ελάχιστο μέρος των δύο ουσιών (Ενέργεια- Σωμάτια).

Στο Σύμπαν συμβαίνουν τρεις βασικές κινήσεις, ήτοι:

1/ Η κίνηση των προαιωνίων Σωματίων της Ήρας,

2/ Η κίνηση της προαιωνίας λεπτοτάτης ενεργείας του Διός και

3/ Η κοινή κίνηση του Χωροχρόνου.

Διαγραμματικώς θα το παριστάναμε σαν μια γραμμή με ελαφρότατη κυμάτωση. Σε κάθε γραμμή υπάρχουν ταυτοχρόνως και οι δύο ουσίες. Μπορούμε να φαντασθούμε τον Χωροχρόνο ως ένα απέραντο χαρτί επί του οποίου αναπηδούν αενάως και εξαφανίζονται αενάως τα συμπαντικά σωμάτια της Ήρας και η ενέργεια του Διός να διαχέεται με αυτόματη ταχύτητα. Αυτά όλα μαζί αποτελούν το Σύμπαν ή τον Δημιουργικό Χώρο του Hawking, χωρίς καμιά κατεύθυνση και τάξη. [Μέλλον: Ελληνισμός ή Όλεθρος, Τρύφων Ολύμπιος, Εκδ. Φιλοσοφική Σχολή Ολύμπου].

Σ' αυτόν τον χώρο που είναι η αρχή και η γέννηση των πάντων, κυριαρχεί το χάος και η αταξία. Ουδεμία δε δύναμη μπορεί να επιβάλλει την δική της τάξη. Παρουσιάζεται δε σαν ανεπαίσθητες δυναμικές δονήσεις. Όμως ενίοτε συμβαίνει οι δονήσεις να είναι πιο έντονες. Τότε είναι δυνατόν να συμβεί η Ιερά Σύλληψη.