ΜΑΓΕΙΑ(μέρος β)

Ανάλογα τις μεθόδους δύο κυρίως είδη μαγείας υπάρχουν.Η ομοιοπαθητική ή μιμητική,και η εξ επαφής.Η πρώτη,βασίζεται στην έμφυτη πεποίθηση του ανθρώπου ότι μιμούμενος κάποια πράξη,έχει την δυνατότητα να την προκαλέσει στην πληρότητά της.Π.χ.κακοποίηση ομοιωμάτων προκειμένου να προκληθεί σε κάποιον κακό,χύσιμο νερού προκειμένου να βρέξει.Η δεύτερη,βασίζεται στην πανάρχαια δοξασία ότι όσα ανήκουν σε κάποιον,αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του.Κατά συνέπεια,συνδέονται μεταξύ τους,αλλά και με τον κάτοχο,ακόμη και όταν τα αποχωριστεί.Έτσι λοιπόν μπορεί να προκληθεί καλό ή κακό σε κάποιον εμμέσως,προκαλώντας το αρχικά στα αντικείμενα,π.χ.ρούχα,τρίχες,κ.λ.π Αυτά ως προς τις μεθόδους και την εξωτερική μορφή της μαγείας. Ψυχικά τώρα,η μαγεία μπορεί να διακριθεί σε άμεση και έμμεση.Η άμεση,είναι η άσκηση μαγείας από μια ψυχή σε άλλη χωρίς μεσολαβήσεις,όπως π.χ.η βασκανία.Η έμμεση ,ασκείται με την μεσολάβηση πράξεων ή μέσων.Η έμμεση μπορεί να ασκηθεί με ομοιοπαθητικές μεθόδους ή μιμητικές,ή να ασκηθεί με πράξεις που θεωρούνται αυτοδύναμες και αυτάρκεις.Αυτό το είδος θεωρείται έντεχνο,και προϋποθέτει την ύπαρξη ειδικής τάξεως μάγων,οι οποίοι απομακρύνονται από τις πρωτόγονες μεθόδους,και αναμιγνύουν στη μαγεία άλλες δοξασίες και μορφές,ιδίως απόψεις περί νεκρών και δαιμόνων,αλλά και θρησκευτικές πεποιθήσεις .